Waterverdeling

Eigenlijk is dat nu al het geval. De waterschappen, die in Brabant het waterbeheer regelen, zijn van oudsher gericht op de afvoer van regenwater. Dit zoete water wordt via de rivieren afgevoerd naar zee. Voor eventuele tekorten wordt een beroep gedaan op het grondwater. Dit gebeurt bijvoorbeeld als boeren moeten beregenen in droogteperioden. Omdat het regenwater zo snel mogelijk wordt afgevoerd, wordt het grondwater onvoldoende aangevuld. Het krijgt geen tijd om in de bodem te trekken. Bij toekomstige klimaatveranderingen, waarbij zowel heviger regenval als langere periodes van droogte verwacht worden, is het van belang dat het zoete regenwater zo goed mogelijk benut wordt. Het is belangrijk dat er buffers worden ingebouwd, waardoor het regenwater niet zomaar wordt afgevoerd naar zee.

Er is ook een steeds grotere vraag naar zoet water. Niet alleen de landbouw, maar ook de industrie, de scheepvaart, burgers en de natuur vragen om water. Voor industriële processen is koelwater nodig, rivieren moeten bevaarbaar blijven en burgers willen dat er schoon drinkwater uit de kraan komt. Vanwege dalende grondwaterstanden is verdroging steeds vaker een probleem voor planten- en dierensoorten die afhankelijk zijn van water.

De vraag ‘Hoe verdeel je zoet water?’ wordt dus steeds ingewikkelder. De Brabantse Milieufederatie pleit voor een eerlijke belangenafweging. Als het accent bij de waterverdeling teveel op de economische belangen ligt, is dit niet duurzaam. Het welzijn van de mens en de beschikbaarheid van zoet water voor burgers en natuur moeten meegewogen worden. Burgerparticipatie en een democratische invulling van waterbeheer zijn belangrijke instrumenten hierbij.

Het belang van een eerlijke waterverdeling , waarin rekening gehouden wordt met de toekomst, is een onderwerp dat wij vaak inbrengen in beleidsplannen en overlegtafels, zoals het Provinciaal Waterplan, het GGOR (Gewenst Grond- en Oppervlaktewater Regime), het Deltaplan Hoge Zandgronden, Peilbesluiten en de Brabantbrede Keur.